BABAM-2
Boynu bükük koyup gitti bizleri,
Her zaman kol kanat gererdi babam.
Yürüyemez olmuþ yorgun dizleri
Her iþe vaktinde ererdi babam
Davasý olmazdý dostla yabanla,
Yürüyüp giderdi yarýk tabanla
Kýraç tarlasýný kara sabanla
Evlek evlek eder sürerdi babam
Didinip dururdu kendi iþinde
Çobanlýk ederdi daðlar baþýnda
Yufkayý kýzdýrýr kor ateþinde
Gevreði içine dürerdi babam
Mevlayý zikreder mutlu olurdu
Ýbadetle sonsuz huzur bulurdu
Karý eritir de abdest alýrdý
Seccadeyi kara sererdi babam
Hasat mevsiminde yüzü gülerdi
Gömleðiyle alýn teri silerdi
Bazan aþka gelir türkü söylerdi
Tarlalarda ekin dererdi babam
Kul Hakký der,böyle geçti yýllarý
Yaba sallamýyor simdi kollarý
Vuslatla bitince hasret yollarý
Bayramdan bayrama girerdi babam
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.