bilirsin eþkýya gülüþlerim olurdu bazen daðlar ses verirdi giden ayak seslerime ’’dur’’ diyen nefesin ensemde tüylerim diken diken son çapkýn dudaklarýmý verirdim sana özgürlüðü anlatan.
bu kaçýncý ayrýlýktýr bilmiyorum bu kaçýncýsý oldu sensiz labirenllerde kayboluþumun hep ellerine muhtaç Rapunzel gibi saçlarýmda yok ki uzatsam sana týkýldýðým kuleden gelsen kurtarsan beni sarsan sýcacýk öpsen alnýmdan sahiplenircesine.
sus þimdi ezberinde olmayan masallarla kandýrma artýk beni uyduruk hayallerle gökkuþaðýmý kandýrdýðýn yeter býrak gözlerimden yaðan yaðmurdan sonra rengarenk çýksýn izin ver ,z,n ver sensizlik hazinesini bulayým bu kez ve aðlarsam da silme nasýrlý ellerinin kiriyle bak nasýl çamura sývandý güneþ ya da ben öyle gördüm yýllarca.
býrak eteklerim ýþýklarý toplasýn yerde bulduðum kozalaklarla yakarým seni yine içimde yine bir anda yanar yok olursun alýþkýným nasýlsa ardýndan son sigara yakmaya býrak ciðerlerim týkansýn býrak anlamsýz geçsin bugünde bir çay demlerim ardýndan demi damaðýma alýþkýn dudak kenarým yudumlar sýcaklýðý benimse ellerim buz tutmuþ camlara adýný karalar görmezsin duymazsýn zaten hangi yaðmurlarýn çýðlýðýný duydun ki sen sadece ýslanmayý bildin kulaklarýn aþka týkalý.
Ayvazým DENÝZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.