bakýndýkça çeker üstüne üstüne libas gece bi kaç seyyah geçer dört odalý salondan arkasýnda çýngýrak sesi uzar gider zaman belki bekdiðinde tiren kalkýþ saatidir varýr belki yarý kýrmýzý duvarlara çarpan yürek açýkta bi yerlerde kuþlar ölür doðumun kutlu olsun ey sürek
büyük bi savaþa gider gibi teçhizatsýz durduk aslýnda kapýsýnda ýþkýn sonra topluca gömüldük otlarýn gölgesine pýrýl bi baþtan ötekine eller derdest biliyor musun yaþadýðýmýz bütün hayatlar böyle
sözgidimi uzuncuk akþamýn kýyýsýnda mahur koz kupa dolu ney on haneli ellerimde koþuþturur kekremsi bi þey birinci hane þiirdi ýþýksýz ve ýssýz denize karþý çakýl taþlý sürrealist bi gerçekte otururdu çalmasýndý kapýsýný az daha azrail kalaný loþtu klandý birbiri safýnda sýk inandý aðaca topraða þehre ve taþraya dayalý döþeli baksam az çocukluðum çarpardý gözüme yüzü duvarda 1 2 3 4... önüm arkam külliyen sobe
Sosyal Medyada Paylaşın:
kibritçikızınkibriti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.