Nasýl anlatsam ey kuþlar
Þaþýrdým kaldým.
Gün kasvet gece zulüm.
Bulutlar içinde sensizliðin demindeyim.
Bunaldým yokluðun küçük ölüm.
Gülmüyor yüzüm..
Umudum kalmadý tükendim soldum
Ve ölüm þimdi kapýmda kiþner sabýrsýz.
Sevmek acý çekmekmi
Özlemin her nefeste ölmekmi
Hayat artýk yargýsýz.
Hasretin dayanýlmaz ya.
Karþýndaki umursamýyorsa sevdiðini
Asaletmi beklemek kaygýsýz.
Çarelerin medet kapýlarýnda
Umuda yalvarýþlardayým
Ýþte ben böyle bekliyorum seni.
Seni ölümü sevecek kadar sevdim
Yüreðimi verdim.
Küsgün deðilim sensiz günlere
Ama
Ýçimde yangýnlarým oldu sen yokken
Uðraþtým söndüremedim.
Hayalinle yaþamayý öðrendim.
Birgün geleceksin diye umudu hançerleyip
Öldürmedim.
Dönmeyecekmisin
Gelmeyecekmisin bana
Yakýþýrmý sözünde durmamak adam gibi adama
Unutmayacaktýk sözümüz vardý
Sevdamýzýn son duraðý hani topraktý
Dön artýk dön.
Bak bir gülün vardý soldu.
Kýrmýzý rengini topraða koydu
Gel bana yaðmurlarý getir can bulayým
Gel sevmelerimi geri ver mutlu olayým
Ben sende açtým
Ne olur yine yüreðinde solayým.
11 / 03/ 2008
Gülün’den Hakan’ýna
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.