Gözlerinden görüyorum Bu adam kendinden vazgeçmez söyle gibisin ama Ben kendimden vazgeçeli bir ömür geçti doktor
Geceleri yaktýðým mumlar gibi ümitlerim yanýyor Saatler aylar ve günler geçiyor Bir ömür sevgisiz ve onsuz bitiyor Yüreðimdeki ümit gidiyor doktor
Ben sevdim için delirdim Geceler sanki üstüme geliyor Umutlarým çürürken bedenimde Çizgiler yüzümü tek tek çiziyor Havalar daha soðuk þimdi Bedenimden çok ruhum tükeniyor Yaþamýyor anladýn mi doktor Yüreðim yaþanmýyor
Ýçten içe daha çok acýyor yaralar O yok ya burada caným çok yanýyor Hep ben eskiyorum bu hayatta Dayanamýyorum artýk çare bul doktor
Hiçbir þey olmamýþ gibi beni hiç eden Ayrýlýk kan kaybý deðil mi doktor? Unutulmayý o hiç hak etmiyor mu peki Bize yeni bir kalp nakli gerekmez mi doktor...
ÞiiR : Gökhan Þentürk
þiirime ses olan nefesiyle can veren sayýn FUNDA SAÐLAM ’Ablama ’ teþekkürlerimi sunarým..
Sosyal Medyada Paylaşın:
G.Şentürk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.