iþte þurada yumuþak bir yastýk duruyor onca þeyin sana ait olduðundan vazgeç kýrýlan harfin son ucunda öylesine lakayt bir de inanmýþ olman gerekmiyor yani inkar etmeyi tekrarla kýrýlsýn kalbin
dað daðýn dal ucunda hafif güzel rüzgarlar ne bilir deme uzat kendini kardeþini aklýna geleni geçeni yok olaný tedarik için gülümseyen bir renk seç sevgine
açýlýr açýlmaz çiçeklerle oynaþan baþýn sezgilerini yatýþtýrmak için güzel kokacak ve ilerlemekten baþka çaresi olmayan sensiz içtenliðim büyü bozgunu kelimelerle savaþýrken karar vermeye vakti olmayacak
bu boþluk kuþatmasýnýn iyiliði eski kötülüðüne denk olsa da susmayý arzulayan dingin dudaklarýmý öldürmeye gidiyorum
korkarak gömdüðüm hatýralar için daha da konuþmaya gerek yok ilelebet karný gürültülü bir tanrý yaþýyor içimde temkinli ayaklarý ile boþluðu yoklayan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
molilaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.