BİR OZANIN SESİ

Geceler devleþir kara gölgeler,
Þafakta gizlenir yer yer bölgeler.
Kýzýlýn da gizler masmavi gökler,
Bulutlar göç olup þekillendikçe.
Mevsimler örtünür yaðmur’dan peçe.
***
Ne güzel oynaþýr kýr çiçekleri,
Zambaklar kýskanýr saf laleleri.
Sorma orkideyi güllerin pir’i,
Çið düþmüþ yanaða dal allandýkça.
Dökülür perçemler bel sallandýkça.
***
Bu gönül hisseder yollar taþlýdýr,
Baharým olmadý her dem kýþlýdýr.
Eninde sonunda gözüm yaþlýdýr,
Vicdaným yüreðe kilit vurdukça.
Felek hayatýma tuzak kurdukça.
***
Deli duman gibi yakma çýraðým,
Yýllar var ki ,ne çok þeyden ýraðým.
Yurdun imkan vermez yoktur duraðým,
Sönmüþ küllerimden çakýllandýkça
Çýplak yüreðimle yaya kaldýkça.
***
Neden böyle dersin tanýdýn biraz?
Yüreðimi çözdün etmiyorum naz.
Þu kýrýk kalbime düþerse ayaz,
Buz tutar daðlarým kahýrlandýkça
Korkarým ellerim sensiz kaldýkça.
***
Mihrim der Ozan’a üzmek istemem,
Sevgi baðlarýna yasaksa girmeme.
Bilsem ki helalim bir kere yermem,
Sarsýlýr bedenim çilelendikçe.
Ürkek adýmlarým sessiz geldikçe.

13.10.2015 ÝST
Ozan Mihrican SARI.






Sosyal Medyada Paylaşın: