HÜLYA
HÜLYA
Kapamýþken gözümü tatsýz uykularýmla
Koyu karanlýklarla bin halle sessizleþir
Bitmeyen gecelerim bakir rüyalarýmla
’Sabah ne zaman’ diye zamanla debeleþir.
Derin gök zindan kadar boþluklarý karanlýk
Bu boþluk alanýnda hayalim dolaþýyor
Hiç hareket olmuyor, tabiatta sessizlik
Gece sessizliðiyle üzerime çöküyor.
Fecri özleyen dudak soðuðuyla donacak
Zaman durmuþ, gitmiyor, hali vehim ve tatsýz
Olduðu yerde þimdi hasretiyle kalacak
Mazi denildiði an unutulacak adsýz...
Koynunda gölgelerin serinliði yok artýk
Günler rabýtasýný o an ki býraksada
Renklerin ýtýrýný emen sonsuz karanlýk
Gözlerim yaþaracak ateþiyle yaksa da.
Ilýk bayðýn gecenin kolunun gevþekliði
Gibi beni sarýyor akþam basan uykular
Sessizlik hep sessizlik çöken durgunluk gibi
Ömrümü bir sahrayla çevreleyen hülyalar.
Asýl adým Mustafa, Yýlmaz ise soy adým
Ýsmailoðlu diye mahlam daim söylenir
Gaziantep vilayet Ýslahiye de yadým
Gövmehmet Çavuþ dedem Alametler bilinir.
---- 29.12.1960 - Gaziantep
Ýsmailoðlu Mustafa YILMAZ - Ýstanbul.
===============================
Sosyal Medyada Paylaşın:
İsmailoğlu Mustafa YILMAZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.