ÇEYİZ SANDIĞINDA SAKLI UMUTLARIM

Sene 1988 aylardan kasým......
Kuytu köþelere gömdüm acýlarýmý
Ceviz iþlemeli çeyiz sandýðýmda kilitli mutluluklarým.
Bir türlü gün yüzüne çýkamadýlar...
Hiç kullanýlmayan dantellerim gibi...

Çeyiz sandýðýndaki iþlemelerim gibi
Sararýp soldu hayata dair bütün umutlarým...

Lal oldu dilim,ucuna gelenleri söylemeden yuttu.
Sandýlar ki suskun puskun uyuntu...
Ezdikçe ezelim,baþýný kaldýramasýn
Gözlerimizin içine bakamasýn..........
Eline koluna ip baðlanmýþ kukla hesabý
Susturdular hep beni,
Konuþtular kendileri...

Sabýr taþý olsa çatlar daðýlýrdý.
Ben aþkýmý mutluluklarýmý,umutlarýmý gömdüm maziye
Çeyiz sandýðýnda gençliðim vardý,hayallerim vardý.
Böyle gelin edilir miydi hiç kýz evladý?
Ruhumu býraktým,benliðimi býraktým baba ocaðýnda
Kurumamýþtýr daha akýttýðým gözyaþlarým evin her odasýnda
Anlatamadým,dinletemedim,dillendiremedim...
Ahhh babam ah annem ne istediniz benden
Neden hayallerimi koparýp aldýnýz ellerimden
Çok mu geldi sofranýzda bir tabaðým bir kaþýðým
Neden hayallerimin katili oldunuz
Neden beni açmadan soldurdunuz?
Daha ben okuyacaktým,öðretmen olacaktým,,
Anlatamadým bir türlü anlaþýlmadým.
Ýþte ben böyle böyle gelin edildim...

Bu yüzden sevmem ben kasýmý
Bana ayrýlýðý hatýrlatýr,ulaþamadýðým kavuþamadýðým sevdamý
Umutlarýmý,aþkýmý,gençliðimi, heveslerimi kitledim ben o gün
Kendime ceza kestim taþtan duvarlar ördüm.
Anlatamadým dillendiremedim,çünkü hiç dinlenmedim
O beyaz gelinliði ben o gün kefen misali giydim.

Sustum,yirmilik umutlarýmý katladým dürdüm...
Hepsini hiç açýlmayacak þekilde gömdüm.
Ve ben o gün ruhumu öldürdüm...

Yýllar sonra......
Öldüm mü?
Yok yaþýyorum.
Adýna yaþamak denilirse...
Suskun muyum?
Yok susmuyorum..
Hiç konuþmadýðým kadar çok konuþuyorum
Þimdi onlar bakamýyorlar gözlerimin içine......




Sosyal Medyada Paylaşın: