dök eteðinden taþlarý
beþ taþ makamýnda
içimde bir çocuk öldü
toz toprak çember döndü
büyüdü ayakkabý numaralarý bir bir
giden zamanýn ayak sesini haber verir...
yýllar ne çabuk geçti o günler arasýndan
bir hicaz beste
ve can çýkmaz altýn kafeste
ömür bitti gibi
gözlerimin çekildi feri
eski zaman sokaklarýnýn
uslanmayan sevda neferi
daha benim diye basardý adýmlarým
adýmlarým
üzerine basýp geçtiðim
bitmez dediðim
hatýralarým..
nakarattýr þimdi günler
satýr satýr iþler
gülden güzel gülüþünün içine
meydan sana kalmýþ hüzün
susmuþ zaman
gül benizli sevdalarý savurmuþ
derdim ki
ben en çok gülüþünü sevdim
gamzelerinin çukurunda kaybolmayý
gül soldu
gülüþlerim dondu
yoksunluðum ondandýr
yoksulluðum sana dair
hadi dök eteðinden taþlarý þair zamanýdýr...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
abim... canım abim öğretmenin vedası... yağmur... kuş kanadı... beyaz atlı prens... gökyüzü... gökyüzü... ay yıldızlı uçurtma... şehit çocuk...