Ben baþtan sona gidiyorum, Öyle yüzleþiyorum kendimle anlýyorum Daha sonraki yanýlgýlarý doðuran, Hep o ilk acý, o ilk kaybediþ, o ilk gözyaþý O ilk kez yýkýlmasý bir insanýn Diðer kaybediþler ise, sadece O ilk acýyý hatýrlattýðý için acýdan sayýlýyor.
Her þeyiyle gerçek olan aþk, Eðer bir kez yaþanýyorsa, Acýlar diye bir þey yoktur aþk serüveninde Tek bir acý vardýr, yani o ilk kaybediþ, o ilk gözyaþý Ondan sonrakiler, o ilk acýyý tazeleyen Yeni yüzler sadece, yeni bedenlerde Karþýmýza çýkýp kendisini bize hatýrlatýyor.
Dinmeyen o ilk sancý, gömülemeyen o eski yüz Ýnsan her kaybettiðine âþýk olmadýðý halde, Yine de üzülüyor, onu yeni bir acý, Yeni bir kaybediþ olarak görüyor Ýþte aþkýn en büyük numarasý bu aslýnda Ýnsan her yeni kaybediþte, O ilk kaybettiðine yas tutuyor.
Baþka bir kýlýða giriyor ilk acý, baþka bir ses, Baþka bir ad, baþka bir beden olup çýkýveriyor Ýnsanýn karþýsýna, yoksa bir insan Aþk serüveninde birden fazla kiþi yüzünden Acý çekecek kadar güçsüz olabilir mi?
Sami Arlan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
TC Sami Arlan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.