HOŞ GELDİN ŞİİR AĞBİ
Kafam bulanýk bir akþamüstü
Taksim tramvayý çan çalýyor adýmlarýma
Meðer istikamet sahasýna girmiþiz
Ses etmeden usulca yol verdim zýrtapoza
Zaten caným sýkkýn sevdadan yemiþiz koftiyi
Ekipleri görmesem geçirecektim arkasýndan tekmeyi
Dedim minik minik yol alayým
Bizim Veremli Meyhane’ye
Ýki kadeh parlatayým
Neþem gelsin yerine
Köþeyi döndüm o da ne
Karþýmda dizilmiþ aydýn tarikatý
Masada ajite desen o biçim
Aferin lan kurtarýn lan vataný
Yanlarýndan geçerken mezelerine dadandým
Verdim sýrtýmý rüzgara sandalyeme yaslandým
Bir iki kadeh derken baktým susmuyor çeneleri
Hele sarýþýn bir kýz var ki
Bizim Cingöz Bedriye’den de beter laf ebesi
Oðlan sanýyor ilk geceden kafeslerim ben bu hatunu
Bilmiyor o gülüþ adamýn zikrine ters giydirir donunu
Birden omzuma bir el dokundu dedim kim bu
’Ne haber Þüayip’
Ses deðil sanki mübarek deprem uðultusu
Zaten bize Ýrem kýzlar ses etmez ki
Eyvah bir de ne göreyim
Baþýmýn üstünde bizim Egeli
Hoþ geldin þiir aðbi
Hoþ geldin þiir aðbi
Hay benim þansýmýn kýsmetimin yedi ceddini
Ulan zaten beynim terso dengemi þaþýrmýþým
Aha þimdi ben bu adamla aklýmý þuracýkta kaçýrýrým
Ne var ne yok derken
Ýçimden diyorum hani bir telefonu çalsa
Kalkýp gitse
Ama o kýsmet Þüayip’de nerde babam nerde
Derken kankalarý da geldi
Oldular mý bunlar beþi bir yerde
Dedim iþin iþ Þüayip durmaz artýk bunlarýn dil’i
Sað tarafýmda Toros cengaverleri
Sol yanýmda Bizans þövalyeleri
Karþýmda ise
Hoþ geldin þiir aðbi
Hoþ geldin þiir aðbi
Ve sevgili muhterem kýymetli saz heyeti
Hepsinin bir çantasý bir de sürü sürü kitap broþürleri
E aydýnlar ya dergilere yazý yetiþtirecek kimisi
Oy tramvaylar trenler ezeydi beni de
Karþýmda görmeyeydim bu kelleleri
Hani güzel bir kýz görsem soteye yatýp
Hülyalara dalýp gideceðim
Her þey iyi güzel de
Ben bunlarla bu geceyi nasýl edeceðim
Masadan kalksam rakýya yazýk
Otursam mengeneyle çekiyorlar etlerimi
Hadi buyurun buradan bakýn
Hoþ geldin þiir aðbi
Hoþ geldin þiir aðbi
Bedriye’yi bile boþadým ama ben bunlarý boþayamadým
Ne yapsam da þunlardan bir türlü kurtulamadým
Parayla mý verdiler lan sizi bana
Kalkýp gitsenize
Kaþlarýný çatsan ne fayda
O kahkahalarý yok mu tuhaf garip yüzüme
Ýyisi hýzlý çakmalý kadehleri
Düþ olup eski bir sevgilinin ellerinde
Zarif güzel kadýnlarýn narinliði
Gezinir durur hala gözlerimde
Ya ne gece hale bak
Meyhaneci bile çatý damý daðýtmýþ
Amortismanlarý bozulmuþ duruþlarý yaylanmýþ
Þu kýz bana mý güldü ne
Bakýþlarýnda uzunlarý þak þak yakmýþ
Dalýyor duruþu bazen derinlere
Belki sevdiðinden dertlidir
Belki de serseriliði
Benim gibi hep kendisine
Yalnýz makyajýný çok fazla abartmýþ
Yok kardeþim bunlar ne gider ne de susar anlaþýldý
Sudan bir tartýþma çýkarýp þöyle uzasam mý
Doðruldum þöyle ortamdan kalkmaya hazýr
Iþýklar söndü bir pasta göründü
Mumlarla masamýzda þýkýr þýkýr
’Ýyi ki doðdun Þüayip sen çok yaþa’
Ulan bütün aleme þapþal ettiler beni ya
Bu nasýl iþ geldik mi þimdi tongaya
Ve kalmýþým soru iþareti gibi ortada
Yoldan geçenler durmuþ halimi seyreder
Ben bilmem mi bunlar adamý kanser eder
Yüzümde þaþkýn dumur bir gülümseme
Yahu Egeli benim doðum günümden sana ne
Aslýnda bakmayýn siz böyle kýzgýnlýklarýma
Benim en büyük derdim yine kendi baþýmla
Biliyorum hiçbir cadde çekmez benim kahrýmý
Çok gözyaþýmý kurutmuþtur sokak lambalarý
ÞÜAYÝP
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.