Göz kapaklarýn baþka bir iradenin tutsaðý olmadan acýlarý kayýt altýnda tutmakla beraber evet barýþa bir saniye kal mesafesindeyim sadece sus! ve bekle
Ve sabah güneþ gülümsemeyi yeni tanýmýþ gibi yarým uykulu ýsýsý da iþliyor kemiklere ayaklar çýplak toprak özlemine alýþýk silinir o an koþan, üþenmiþlik taçlanýr belki belirsizlikte sadece sus! ve bekle
Velhasýl içinde giderek büyüyen öfkenin adý sürüklenirken ben bilende senle öðrenir yumruk fiskenin çapý kadar belki de sadece sus! ve bekle
Senli göç katileþti yerde zihninin altýnda kýsa kýsacýk notlar þaþkýnlýk nasýl olsa son geliþin sonu satýr arasýnda noktayý telaþlandýrmak gerekirse ama nerede ne yapýlýr bilmem sadece sus! ve bekle
Mümkün olmayan esasta ne var kýrýk bir kalbinin yer düþtüðün an itibari ile topladýðý þu feryat tabi ki yüzü gözü karartý içinde gölgenin benzeyiþi olsa gerek dedim ya! sadece sus! ve bekle
Þimdi þiir olsun diye cümle harf savaþýmda fikri cücelenmiþ kaybýma da hiç sevinme geldiðin kadar görünürsün er mektubu gibi sadece sus! ve bekle bekle olacaklarý...
12-10-2015 ist
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şadiye gürbüz(zaralıcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.