SEN SENİ
Ýnsandýr bu ayarý yok kim sarraf,
Ýnsaf yelde vicdan selde çim etraf,
Vefasýz yâr ömrü eder hep israf,
Öðretmenim kurtar derim sen seni...
Dost dediðin almýþ seni hedefe,
Candan seven sahip çýkar sedefe,
Sen üzgünken parmak vurmam ben tefe,
Öðretmenim kurtar derim sen seni...
Deðer verdin deðer bilmez nanköre,
Aþký sorma gönül gözü tam köre,
Bardak küser dökülen her liköre,
Öðretmenim kurtar derim sen seni...
Aþk sevgidir gönül baðý gül açar,
Dil ballanýr umut daðý haz saçar,
Iþýk sevmez yarasalar hep kaçar,
Öðretmenim kurtar derim sen seni...
Cantekin der; aç gönlünün gözünü,
Söndür artýk bu sevdanýn közünü,
Gördün iþte vefasýzýn özünü,
Öðretmenim kurtar derim sen seni...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.