Deniz küstü. Fýrtýnalar sardý her yaný. Nasýl bir oyun ki bu, Doða ana bile þaþtý kaldý? Yok edemediðimiz fosiller yine iþ baþýnda. Yaþamak mucize sanki bu güzel ülkede. Dünyanýn göz bebeðiydik oysa. Haydi bir daha saðduyu, Ýnadýna sabýr bir daha Türkiye. Yine görecek günler var diyelim. Umutla bakalým yarýnlara Ama yeter artýk susmayalým.
Kollarýmýzda her güneþ öldüðünde, Yastayýz... Grevdeyiz... Derkenarda ise yine hesabý sorulacak notu var. Faili meçhuller bulunmadýkça Bir deðeri yok hiç bir þeyin. Eller yine semada Bir daha yaþanmasýn diye. Yapan da bizden, Yakaran da. Korkak ve deðersizler de içimizde Acý da.
Çamurlu yaðmurlarýn hüznü var bugün. Ezber bozduran rüzgârlar. Sað kalýþýmýzýn sýrrýný yalnýz kendimiz biliyoruz. Gelecekten haykýran ses: Belli belirsiz bir þeyler söylüyor Ve inanýn hiç bir þey anlamýyorum. Ruhumuz korkak mý oldu? Devinimsizleþti mi? Anlamak mümkün deðil. Ama taþýdýðýmýz kandan olsa gerek, Saçma da olsa umutla bakýyoruz yarýnlara. Kim ne derse desin Biz böyle yürekli bir Milletiz iþte...
Ekim çiçekleri mahzun bugün. Radyolar sustu. Þiirler sustu. Þarký türkü yerini aðýtlara býraktý. Bu nasýl bir rahatlýksa umurunda olmayanlar var elbet Hani o saçma atasözünü benimseyenler Bana dokunmayan yýlan bin yýl yasasýn diyenler. Ve bir güncel Ýki asker þehit yine. Susuyoruz? Alýþtýk mý ne? Allah korusun...
Yüzlerce can acýlar içindeyken: Analarýn alnýmýza kondurduðu öpüþ. Yavuklumuzun dudaklarýndaki ateþ. Yavrumuzu öpmek, sevmek. Utanýlacak bir þey gibi. Baþýmýz dik ama yüreklerimiz yangýn yeri. Bir düþünün Bir düþ mü yaþadýklarýmýz? Kötü bir rüyamý yoksa bir türlü uyanamadýðýmýz?
Anamýn yüzü geçer gözlerimden Kemikleri sýzlýyor babamýn, Ata’mýn. Bir ýþýk çizgisi gök yüzünde aðlamaklý. Diren diyor, Ýnan diyor Türkiye... Halen ýsýtan sevgiler var içimde Eþimin, oðlumun, kýzlarýmýzýn, oðullarýmýzýn, Bacýlarýmýzýn, kardeþlerimizin sevgisi Emeðin gücü Diren diyen Aðlama diyen Barýþ Ekimlerine gülümseyen.
Ve erguvani þafaklar. Tam emin deðilim sabahlara uyandýðýma. Karanlýklarýn derinliklerine ne kadar dikkatli baksam da, Bir ýþýk çizgisi görsem de halen, Emin deðilim. Kýzýl kýpkýzýl þafaklarý özlüyorum. Panjurlarý açtýðýmda boz bulanýk bir hava görmek istemiyorum artýk. Dinginlikten irkilip yine bir þeyler olacak demekten korkuyorum. Öyle ki Ýzi kalýyor her acýnýn. Haydi çocuklar! En iyisi biz yine de barýþ güvercinleri uçuralým geleceðe...
Zor Bir Ekim Sabahý Güzelçamlý Kuþadasý
Þiir ve Yorum Mehmet Fikret ÜNALAN Sosyal Medyada Paylaşın:
UNALAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.