Ben basit bir þairim. Solak bir cevherim. Kalemime sevdalýyým ben. Ben ruhumun esiriyim, Yeri gelincede efendisiyim.
Hep yazmakla geçti benim kaderim. Ben duygularýmýn esiriyim. Ýlham perisini beklemem ben, Nerde olsa bulur beni ilham perim.
Bir gün gelir kör olursa gözlerim. Okuyucularým olacaktýr,tek tesellim. Yazma hastalýðýna tutulmuþum ben, Yazmazsam pas tutar benim ellerim.
Ben basit bir þairim, Bilinmez ne olacak benim kaderim. Þiirlerim þarký olarak, Dökülürse dillere, Ýþte o dillerdir benim her þeyim.
Karýþýr bir birine, Gece ve gündüzlerim. Kalemim ve boþ sayfalardýr, Benim her þeyim. Zaman durur sanki, Sýra yazmaya gelince, Bana ýþýk olur yol gösterir, Benim asil ilham perim.
Yazdýkça savaþ halindedir, Ruhum ve bedenim. Ben benliðimden çýkar, Bir baþka alemde gezerim. Duygularým þiir olarak, Dökülünce boþ sayfalara, Ýnanýn o anda ruhumun, Hafiflediðini hissederim.
(1) Bölüm sonu Harun Mutlu CIVANOÐLU (I) : Basit yalnýz meçhul þair Gönen-BALIKESÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
Harun Mutlu Cıvanoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.