Tüm þehir uykudaydý sen giderken Aklým kaçamak yapýyordu , adýmlarýn sýklaþýrken Sözcükler gitme eyleminin anlamýna aðýtlar yakýyordu Gece is kokulu hüzünlere bürünüyordu Sen gidiyordun "Ne olacak bunun hali" diye merak bile etmiyordun Oysa ben hep sende diriltirdim kendimi Ellerinle ýsýnýr Gözlerinle doyar Nefesinle iyileþtirirdim dertlerimi Artýk sensiz geçen her gün içimdeki çocuk Kendi elleriyle zehirler kendini Herkes sýcak yuvasýnda huzuru demlerken Ben gece garlarýnda bekliyorum geliþini Peron peron kompartýmanlara saçýlýyorum Harabeye çevirdiðin anýlarýmýzýn yýkýntýlarýyla oyalanýyorum Bundan böyle mutlu baþlangýçlarým olmayacak biliyorum Oysa ne kadar da küçülmüþtüm hayatýna sýðmak için Þimdi rastladýðým her yerde yüzüme tükürüyorum.... Can Çalýþkan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Can Çalışkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.