Ey yavrum! Zulmün hançeri deðmiþ her bir hücremize kan kokar terimiz çocuðum. Ondandýr isyanlarýmýz, Ondan her saniye kabarýk yüreðimiz bilmez onlar, anlayamazlar bizi ölümle burun burunadýr nefesimiz gah o bizi çeker içine, gah biz onu yutarýz. Ak güvencilerimiz vurulur, halaylarýmýz, türkülerimiz yakýlýr, camlar kapalý, penceler kývýk, kör, saðýrdýr karanlýklar uçmak varken güneþe el ele zulme gülümseyerek bakýlýr.
Aliye Uyanýk 11.10. 2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
BOZOK KIZI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.