insanýn hayatta güvenebileceði
bir dostu olmalý bu hayat
iyiki varsýn diye bileceði
bir arkadaþý olmalý
aynen gemilerin limanlarý gibi
zaman zaman uðradýðý
yükünü boþalttýðý
dalgalar dininceye kadar
koynunda beklediðin
sonra açýk denizlere uðurlamalý seni,
geri döneceðin günü bekleme umuduyla
bazen rüzgara o açmalý yelkenini
Yanaðýna konan bir öpücüðün coþkusuyla
halatlarýný çözmeli
seni çok
ama çok özlemeli
dostlarý olmalý insanýn
ermiþ, bilge hayatý ezbere okuyabilen
düþünmediklerini düþündüren
seni bir cambaz ipinde güvenle tutabilen
gerektiðinde senin için ateþi yutabilen
yolunu ýþýtan deniz feneri gibi ustan olmalý
þekillendirmeyi öðretmeli
hayatýn çömleðini sana vermeli
soðuk bir kýþ gününde
üzerinde ki tek hýrkasýný sana vermeli
bir dostun olmalý
bu hayatta elini uzata bileceðin
biri olmalý bu hayatta iþte
oda sensin deniz gözlüm
iþte o sendin
gýcýksýn ama cansýn
sen deniz gözlüm
müzeyyen yavuz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.