GECELER

Ev bana yabancý ben evde garip,
Günde bir kez geliyorum geceler.
Kafam allak bullak sorun dað gibi,
Dirhem dirhem bölüyorum geceler.

Nedir bu sefalet nedir bu keder?
Satsam bu hayatý kaç para eder?
Benim seçimim mi yoksa mý kader,
Her gün hesap görüyorum geceler.

Derdimi yazacak bir kalem yoktur,
Hasreti kalbime saplanmýþ oktur.
Daha dökeceðim göz yaþým çoktur,
Sessiz sessiz aðlýyorum geceler.

Umutlar tükendi kalmadý çarem,
Gözlerim boþluða dalýyor her an.
Sabahlara kadar sönmüyor çýram,
Dumanýyla ýsýnýrým geceler...
Sosyal Medyada Paylaşın: