Dertlerden defterim dürüldü,
Acýlar bahtý kara baðrýmý deldi;
Bu ne hal ne yazým ne kýþým belli
Yutkunarak aðladým gitti gözümün feri!...
Zamansýz gelen bir sevda gibi,
Gecenin bir yarýsý gönül kapýma dikildi;
Savurdu tüm acýlarý nefesim kesildi
Kilidim çalýndý kim açar girdiðim bu kafesi!...
2015/10 Ekim/Çamlýca Ev/ÝST/02.26
Erol Kekeç
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.