Bu þiirimi 90’lý yýllarda yazmýþtým. Göz rahatsýzlýðým ilerleyince defterimde kaldý. Çok sevdiðim, benim gibi görme engelli olan kardeþim Fatih ve eþi (Kýzkardeþim) Özlem tarafýndan yeniden günýþýðýna çýkarýldý. O zamandan bu zamana pek deðiþiklik olmamýþ, durum daha kötüye gidiyor. Birkaç ekleme yaparak görüþlerinize sunuyorum.
Hep sen, ben kavgasý Ve makam sevdasý. Bu yurdu yok düþünen. Solcusu, saðcýsý, Dinsizi, dindarý Besbeter birbirinden.
Demokrasi þöyle böyle. Bela gitmez baþýmýzdan. Zorluk çekmez hiçbir iþte, Çok rahat torpili olan.
Sokaklar pislik içinde. Kimi tükürür, kimi çöp döker. Ormanlarýmýz yanýyor, Ölüyor mavi denizler.
Ülkemiz hep gerisinde Kalyor uygar dünyanýn. Ýstediðin düzeye Gelemiyoruz bir türlü. Þahit olduk yüzümüze Kapandýðýna her kapýnýn. Böyle görmek istemezdin Güvendiðin yüce Türk’ü.
Enflasyon canavarý Aldý baþýný gidiyor. Zenginler daha zengin, Fakirler daha fakir. Devleti yönetenler Daima maval okuyor, “Enflasyonu yeneceðiz, dertleriniz bitecektir.”
Ýç düþmanlar, dýþ düþmanlar, Sarmýþlar dört yanýmýzý. Suç oldu seni sevmek, Küfür oldu "TÜRK’ÜM!" demek. Parçalamak istiyorlar, Güzelim vatanýmýzý. Çoðunluðun tek derdi var, Yiyip, içip, eðlenmek.