Kimse anlamadý beni. Sen bile. Unut dediler,kolaymýþ gibi. Ya hiç sevmemiþlerdi. Ya da hiç sevilmemiþlerdi.
Biri beni anlasýn ne olur. Siz hiç onun resmine bakýp. Sýrf o gülümsüyor diye gülümsedinizmi? Sesini duyunca titredinizmi?
O na onsuzken. Sadýk kalabildinizmi? Adýný duyunca boðazýnýz düðümlendimi? Her gün elbet bir gün gelecek dedinizmi?
Peki bunlardan birini bile yaþamamýþken. Neydi beklentiniz benden. Nasýl vaz geçmeliydim imkansýz sevgimden. Unut demek. Boþ ver demek. Bunlarý söylemek. Ne kadar kolay deðil mi hissetmeden. O duyguyu yaþamadan bilmeden.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nilgün yücelkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.