İSYANLARIM

içimde isyanlarým vardý benim
haykýrýþlarým gözyaþlarým vardý
her gün yeni bir acý yeni bir çile
umutlarým tükenmiþ yarýnlarým yok
hayata küsmüþ ölü bir beden
ruhum yaþlanmýþ yaþýn ne önemi var ki


güven denen duyguyu hiç yaþamadým
kime neden güveneyim ki
herkes birþeyler alýp götürdü
hayatýmdan nasýl güveneyim



derken þimdilerde nedendir
bilmem ama içimde
birþeyler var adýný koyamadýðým
beni rahatlatan huzur veren
adýný koyamýyorum ama huzurluyum



yüzüm gülüyor neden
neden diye soruyorum
ama bir cevap bulamýyorum
korkuyorum bu huzur bozulaccak
yine gözyaþlarým artacak
izin verme diyorum kendý kendýme
ne olur bu kez izin verme




artýk dinsin gözyaþlarým
isyanlarým hayata küsüþlerim
ama mümkün deðil buna imkan yok
hep alýþkanlýðým olan
mutsuzluk yakamý býrakmýycak
hep benimle
peþimde o lanet olasý kader
hep benimle hep peþimde...


Sosyal Medyada Paylaşın: