EFSA ...

Anýlar kervanýndan bir rüzgar ese
Alýp götüre beni , ölülerimi dirilte
Ýki can , bir ola aþka
Aþk ;
Ateþe davet etmiþ ,yanmamak ne hadde.

Ah efsa
Gün’eþim kayýp , ay kendi kavminde
Hiç bir þeyde olmayan gözüm
Kapansýn yolun da
Sýnandýðým bir günahýn , tövbe kapýsý olamadý
Dirhem , dirhem ah’la ,aðlamýþtým boynun da .

Bu benim deðil
Bu alnýmýn yazýsý
Daðlara verdim almadý sýzýsýný
Yarim
Yarenim
Kaçýnýzý býrakýp gideyim
Bu kuþlarla, fillerin savaþý .


Ah efsa
Yüzüm , yüreðinin gölgesinde
Beklediðim yollarý ateþe verdin .


Yolun açýk olsun , gönül obam’dan


Gönlümün en sessiz harflerini, gözlerime yükledim.
Ýçin de geçen bütün dualý harfleri yoldaþ edip
Ahvalimi , gökyüzüne bildirdim

Eyvallah , efsa
Eyvallah , iki gözüm
Kuþlar izin ister
Varlýk deminde yok olmaya

O nefes
O gönül haneme kafes
O sada
O yüreðimi duymayan nida.

Bir ben çýraðým , erenler toy’un da

Dedim ya efsa
Yanmamak ne hadde .
/ MineKuþ /
Sosyal Medyada Paylaşın: