Hiç bir şeyim

Derin bir suskunluk var gibi sevilende.
Yollarýna kurban olurum der ama
Seven ise anlamsýz girmiþ her þekile.
Sevda gibi deðildir bu aðlama.
Ele ayaða düþmüþ bir masal oldu..
Onu özlemek fýkra, ona efkarlanmak bilmece..
Yolu yol eden yolcular ise, baþka havada.
Cümlelerim seni anlatýr her daim bana.
Özlem þarkýlarým sahile vurur gibi...
Aðýrdýr hicraným, yüreðim yorgun olsada.
Deðmeyin yüreðime, deðmeyin sakýn bana.
Söylemlerim özlem adýnadýr, anlatýrcasýna.
Karanlýðýn var ile yok arasý bir þeyim...
Hazan mevsimlerine hasreti anlatýrcasýna,
Mürekkebi bitmiþ kalemim, hicranda.
Devriþen cümlelerime, sakýn aldýrma..
Yanýmdasýn yalnýzým yinede, gece uzaklarda,
Her yaným garip bir aðýt gibi baðýrýrcasýna.
Karanlýðýn içinde kalmýþým, aydýnlýk;
Kadersiz bir girdabýn ýþýðý gibiyim.
Yolum hazan olmuþ, efkarým þarkýlara.
Iþýðým kesilmiþ, vuslat’a beþ kala...
Öznesi olmayan yükleme, takýlma.
Öyle ki beynim uyuþmuþ içli içli düþünmekteyim..
Bir benmiyim isyan etsem benliðimden..
Þükrederim insanlýðýmdan olacakmýþým hissindeyim.
Anla iþte dost! Var ile yok arasý bir þeyim.
Kimi özü peþine düþmüþken kendini kandýrýp sapmýþ!
Arafta kalmýþ yürekler her yeri sarmýþ...
Hainler baþ tacý olurken, dostlar paspas edilmiþ.
Kullanan, kurnazlýk edenler; bey-haným iken..
Benliðini insanlýða harcayanlar her yerde, tekme tokat savýlmýþ.
Dedim ya arkadaþ! aðabey! dost! Kardeþ! Ana! Baba!
Öylesine bir boþ hayat içinde var ile yok arasý bir þeyim...
Ahlaksýz, ahlak satar yalakalara....
Terbiye dur der de yaltakçýlar oldukça ben bu dünyada var ile yok arasý bir þeyim....
Ben bir hiç bir þeyim.

Sosyal Medyada Paylaşın: