Taþý topraðý aþk... Gecesi gündüzü meþk dolu þehir... Ama kimsenin aþký, ýzdýrabý onun umurunda deðil... O martýlarýný besliyor... Vapurlarýna izin veriyor, kýtalarýnýn selamlaþmasý için... Kaç milyon hayal suya düþmüþtür rýhtýmýn da..? Kaç kadýn terkedilmiþ...? Kaç adam reddedilmiþtir..?
Sorsan söyleyemez... Bilmez... Ilgilenmez... Lakin þairlere kýyaðý da olmuyor deðil... Onlara efkar ve þiirin en alasýný sunuyor... Bazen yaðmuruyla serpiþtiriyor... Bazen rüzgarýnýn içine saklayýp, þiirin ucundan tutuveriyor...
Buraya gelip te kalemini dizginleyen olmuþ mu hiç..? Sevgisi biten..? Hasreti dinen..? Olmuþ mu hiç, yüreðini hizaya çeken...?
Ah benim iki gözüm... Kaçtýðým kentleri hizaya çekesim var lakin nizama gelmez bu þehir...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fuat ARSLAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.