EMANETMİŞ HER ŞEYİN
Gök kuþaðý renginde aþka dolardýk hani
Sendin günüme ýþýk sevgi salardýk hani
Masalým derdin bana bakýp dalardýk hani
Emanetmiþ her þeyin yarýna çýkamadýk
Bir ömür göz göze yar aþk ile akamadýk
Sen sevda daðlarýmdan çýðlar gibi kopandýn
Kolay olan düþleri ýsdýrabým yapandýn
Onca verdiðin sözden bilmem niye sapandýn
Emanetmiþ her þeyin yarýna çýkamadýk
Bir ömür göz göze yar aþk ile akamadýk
Asla bitmez bende aþk yürek daðýlsa bile
Umutsuz gülüþlerden hasret sagýlsa bile
Kurumuþ gül gibiyim hüzün yýgýlsa bile
Emanetmiþ her þeyin yarýna çýkamadýk
Bir ömür göz göze yar aþk ile akamadýk
Gurbetti duygularým aþktý uzakta þehir gibi
Çatlamýþ topraklarda kurumuþ nehir gibi
Son deminde hayatýn içilmiþ zehir gibi
Emanetmiþ her þeyin yarýna çýkamadýk
Bir ömür göz göze yar aþk ile akamadýk
HAMÝT KARACA 22..02.2015 21:35
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.