Köpük Düşler

Köpük fallarýna gizlenmiþ çiðdem düþlerin,
her sevincek gülücük ortasýna konan,
mavileri buluþturmuþsun uzadýya sonra,
bir martý seslense dibinde biteceksin,
öyle içinden dökülmüþ hasret þarkýlarý,
musmutlu okþamýþ rüzgar yanaklarýný.

Gel bi sarýl koskocaman desem,
kim bilir kaç mevsim bahanen vardýr þimdi,
þöyle içime çekesi bi dokunuþ bi buse,
karþý koymalarýn çaresiz çözülmüþ dizlerin,
þýrýltýsý sularýn dökülmüþ bedenlerimize,
hangi öðreti dizginleyebilir ki bu akþam,
ben sen gece mehtap ve þarap.

Son gece neden anlatmadýn ki çiðdem düþlerini,
peþine takýlýp bir öyküye dalabileceðimiz,
ne kader ne korku acemilik belki de,
artýk ulaþamayacaðýmýz upuzun seviþmeler,
hadi desem çok uzak kavuþma ihtimalleri,
bir aný belki de yaþandý bitti artýk,
gün aðarmakta yaþam uzayacak þüphesiz.
Sosyal Medyada Paylaşın: