batan güneş

Gurup vakti ufukta, yorgun bir güneþ gibi,
Heybem kahýrla dolu, süzülüp gitmekteyim.
Solarken hayallerim, geçen güne eþ gibi,
Yanan bir mum misali, eriyip bitmekteyim.

Çekilirim sahneden, meydaný mehtap alýr.
Oynaþýr tüm yýldýzlar, meltem esintisinde.
Beslediðim umuttan, bir buruk sýzý kalýr,
Gördükçe sevenleri, sahil gezintisinde.

Ne el bilir halimi, ne de dostlarým anlar,
Aciz kalan kalemim, hecelere darýlýr.
Canlanýr hayalimde, mazi olmuþ o anlar,
Hüzün dolu þu gönlüm, anýlara sarýlýr.
Tarifsiz bir ukdenin, yüreðimde aðrýsý,
Belki de gelir diye, bakarým yollarýna.
Yükselirken sessizce, dalgalarýn çaðrýsý,
Yürürüm boynu bükük, gecenin kollarýna.

Sosyal Medyada Paylaşın: