Bazen bir keþkedir…
Bazende dayanýlmaz en acý bir feryat…
Doyasýya aðlamaktýr belkide...
Ve belkide bir diriliþtir yeniden…
Elini uzatýpta yakalayamamaktýr hayalini…
Ya da görüpte dokunamamaktýr gözlerine…
Kýrmýzý yý yaþamak ….
Maviyi öpmek gibi biþey iþte…
Ya da papatyalarla büyümek gibi…
Yalnýz kalmaktan korkmamak…
Ve yokluðun da seni yaþamaktýr..
Seni özlemek……
Bir hayale dalýpta bir daha uyanmamak týr aslýnda…
Yada bir rüya görüpte unutmamak…
Belkide nedensiz sevmektir seni özlemek…..
Gözlerinde uyuyabilmek…..
Ellerinde uyanmaktýr bir sabaha….
Bir mor menekþe özlemini yaþamak….
Ve özlem çarmýhlarýnda
Uykuya dalmak gibi biþey iþte….