Bazen boþluða takýlýyor gözüm Ve dalýp gidiyorum sonsuzluða doðru Kendimden bir haber Ne istediði mi, ne hissettiðimi bilmeden Ýçimdeki derin boþluða dalýyorum Ýþte yine o derin boþluða doðru gidiyorum Yine her yer karardý içim gibi Yýldýzlarda yok bu gece Ay ise saklanmýþ bana inat edercesine Sokak lambalarýna ne oldu Ya evlerin ýþýklarý Kim neden söndürdü hepsini Neden kendi karanlýðým yetmiyormuþ gibi Kararttýnýz her yeri Ýþte o karanlýðýn içinden Uzaklardan bir ses ‘’Gel’’ diyor Göremiyorum seni Tut elimi ne olur Al beni bu karanlýk dünyadan Çýkar beni umutsuzluktan Çok þey istemiyorum Sadece biraz umut ve sevgi Çok görme bunu bana Herkesin umutlarý bir bir yok ettiði þu karanlýk dünyada Bir umutta sen söndürme….
Sosyal Medyada Paylaşın:
mlht Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.