YOKSUN...

YOKSUN...

Yoksun
Ayrýlýgýn kaçýncý günü,kaçýncý saati bilmiyorum
Sensizlikte durmuþ zaman.
Öyle bir ayaz býraktýnki bana,
Gittiginden beri donup kalmýþ bütün hersey.
Ve ayrýlýgýn iþgalinden
Odama sýgýnýyorum.
Yalnýzlýk yagmur gibi pencereme vuruyor
Ben,sýrýl sýklam ýslanmaktan korkuyorum
Sensiz soluyan cigerlerime inat,
Bir nefes duman daha cekiyorum sigaramdan...

Kagýdý kalemi alýyorum elime
Bitsin diye ha bire ayrlýgý yazýyorum
Kalemlerin mürekkebi bitiyor
Kagýtlar tükeniyor
Ama o kahreden ayrlýk bitmiyor
Benim kaderimi yazan Allah’tan
Seni tekrar yazmasýný istiyorum...
Olmuyor
kaderin mürekkebi,ayrýlýkta tükenmiþ

Hatýralar canlanýrken
Anýlar yüregime sýzýyor
Hatýrlýyorumda
Güneþin sarýsýný saclarýndan ögrendin
Ýlkkez gözlerinde görmüþtüm,
gökyüzünün mavisini
Tek hece cýkmýþtý dilimden ’Sen’
Gökyüzü aglardý,altýnda biz ýslanýrdýk
Sen yanýmdayken,
Hiç gözyaþýyla ýslattýgým hüzünlerim olmadý.
Bülbüller gibi öpüþür,
Dalga ve sahil gibi seviþirdik...

Þimdi kabuslar giriyor yatagýma
Hasret terliyorum,
Her gece sabaha kadar
Hayalini kana kana içsemde,
Hiç bu kadar aç kalmamýþtým sevgine,
hiç bu kadar yakýn olmamýþtým ölüme
Ve
Bilemezdimki ayrýlýgýn,azrailin elinde bi kursun oldugunu

Yoksun.....Yokum
Sosyal Medyada Paylaşın: