KAFDAĞININ ÖTESİ

KAFDAÐININ ÖTESÝ

Duygularým döndü söze,
Yüreðine yazabilsem…
En çarpýcý çizgilerle,
Melâlini çizebilsem.

Önce dalsam tefekküre,
Çile çeksem uzun süre,
Gözyaþýmý ardýn sýra,
Ýnci gibi dizebilsem.

Ne çeyrek ne yarýsýyla,
Düþen yaprak sarýsýyla,
Münker-Nekir sorusuyla,
Cevabýný sezebilsem.

Aþkýn yüce, gönlün âlâ,
Çaðýrmadýn beni hâlâ,
Yaðmur olup damla damla,
Kýzgýn çöle sýzabilsem.

Hasretle bükülür boyun,
Gece kara, gündüz mahzun,
Nedir oyun içre oyun,
Bilip de bir çözebilsem.

Dinmek bilmez gözde yaþým,
Uçmak ister huzur kuþum,
Nefsim ile dertte baþým,
Bir hamlede ezebilsem.

Görsem aþkýn otaðýný,
Dolaþsam Ýrem baðýný,
Þu iblisin tuzaðýný,
Ýhlâs ile bozabilsem.

Alsam deva nefesini,
Duysam bülbülün sesini,
Kafdaðý’nýn ötesini,
Günbeyli’yle gezebilsem.

Mahmut TOPBAÞLI

Sosyal Medyada Paylaşın: