Hiç bir þeyin tadý yok ne günün ne gecenin Yediðim lokma bile tatsýz tuzsuz geliyor Kim verir cevabýný sorduðum bilmecenin Ruhum rüzgara uyup havaya yükseliyor Bu kez kesin söz verdim yeter kýzmayacaðým Cümle alem bilsin ki artýk yazmayacaðým.
Yeni açmýþ gül gibi dalýmdan koparýldým Kuruyup gitti ömrüm ellerde dolaþarak Bazen de bile bile bir yýlana sarýldým Yapýlan kötülüðe zamanla alýþarak Bundan böyle kimseyle gezip tozmayacaðým Cümle alem bilsin ki artýk yazmayacaðým.
Yaptýðýmýz hatalar büyütüyor bizleri Büyüdükçe anlarým küçüðün deðerini Zaman gelir ardýmdan siliverir izleri Herkes elbet bilmeli layýk olan yerini Bundan sonra kimseyi yeter üzmeyeceðim Cümle alem bilsin ki artýk yazmayacaðým.
Aþkýn gözelerine ümitleri týkayýp Göle dönüþtürmüþtüm yüzmekti tek muradým Baktým boðuluyorum sözlerimi yýkayýp Satýrlara asmaktý en büyük kabahatim Bilmediðim sularda tekrar yüzmeyeceðim Cümle alem bilsin ki artýk yazmayacaðým.
içimden sýra sýra düþen yaprak misali Sonbaharýn hüznünü döþedim satýrlara Ayvaz’ýn düþlerinde anlatýlan masalý Þiir yaptým kendimce kazýdým hatýrlara Kurulmuþ bir düzen var bunu bozmayacaðým Cümle alem bilsin ki artýk yazmayacaðým.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.