BAHAR GÜLÜ
Son þarký diyordu yine yüreðim
Ýnadýna sonu istiyor harabe evlerin ardýnda ,
Elinde bir demet papatya çýka gelsen de ,
Bahar gülü diye sevsem ben yine ....!
Yýrtýk pantolon , siyah kundura , beyaz gömlek ...
O kadar alakasýz, o kadar yabancý yani ....
Bana dönük yüzünü hatýrlatan fotoðraf .
Yýllardýr elinden düþmeyen tabaka ....!
Herþey bu kadar karmakarýþýk olsa .
Sen gibi , ben gibi ...
Ve nefetle kapanan sayfalar ,
Satýr , satýr yeniden yazýlsa yüreðimde ....!
Çok deðil iþte !
Bir demet papatya kadar ölümlü ,
Bir bahar gülü kadar taptaze .
Ve kirli sakallarýyla maðara adamýndan farksýz kalsan mesela ..!
Her fotoðrafta farklý çýksa yüzün ,
Yýllarýn yorgunluðunu anlatan izlerini taþýsa ,
Yýllara raðmen yok olacak gözlerin ,
Hiç korkuyu tanýmasa mesela ...!
Çok deðil iþte !
Bir demet papatya gibi ölümlü ...
Bir mafya nidasýnda dik dursa baþýn,
Ve bir tek ;
Güneþ ’i göremediklerinde öleceðini bildiðin insanlar için ,
Yürüse namýn ve hiç unutulmasa adýn ....!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.