Eyvallah

EYVALLAH

Veda bile ettirmedin
Bir eyvallahý bile çok gördün bana
Kolumu kanadýmý kýrdýn
Öylece attýn ýssýz karanlýklara
Oysa ben seni ne çok sevmiþtim

Ne istedin benden
Seni candan seven kalbimden
Bahara eren kýþýmdan
Güneþ’imden Ay’ýmdan mehtabýmdan
Deðer miydi ayrýlmaya
Bir kuyruklu yalandan
Oysa ben seninle ne çok mutlu olmuþtum

Her akþam güneþin kýzýllýðý çökünce guruba
Seyre dalardýk denizin kýrmýzý güllerini
Dilimiz çözülür söylerdik birbirimize
Aþk dolu naðmeleri
Hiç býkmadan sabaha kadar
Bu kadarcýk mýydý aþkýmýzýn ömrü
Oysa ben seni yýllýk deðil ölümlük sevmiþtim

Nisan yaðmurlarýnda ýslanmýþtýk
Kýrlarda bayýrlarda ovalarda
Nefessiz kalýncaya dek koþmuþtuk
Mutluluk mutluluk diye diye
Feryat figan eylerken
Mutluluðun içinde boðulmuþtuk
Ne deðiþtirdi seni söyle söyle
Oysa ben sana yüreðimi vermiþtim

Gönül sarayýma taht kurmuþtun
Kraliçem doðan güneþim
Gülen yüzüm
Sana dalýp dalýp giden iki gözüm olmuþtun
Nasýl nasýl böyle yapabildin
Bu kadar çabuk vazgeçebildin
Oysa ben seni kaderimden ne çok dilenmiþtim

Artýk bekleme benden bir haber
Sensiz yaþamýþým ölmüþüm ne fark eder
Mehtap yakamozlar öksüz þimdi
Yaðmurlar damlalarýný benim için dökerler
Her damlasýnda ne var bilir misin?
Özlersen damlalarý tut iç
Bulursun benden eser
Biliyorum onu da yapmazsýn
Hiç sevmedin ki yapasýn
Oysa ben senin yaðmurlarýnda ne çok ýslanmýþtým

01.10.2015
Emin ÇELÝMLÝ

Sosyal Medyada Paylaşın: