SENİ BEKLEMEK

Ýþte yine yalnýz baþýna gidiyor Eylül,
Bir mahur beste yüklenmiþ,
Bir serçe kuþun kanadýnda,
Göçmen kuþlarýn gidiþi gibi uzaklara gidiyor.
Hazaný yüreðimize býrakýp,
Yapraðý dalýndan düþürüp gidiyor.
Oysa Eylül bende candý sevgiydi özlemdi,
Bir parça umuttu.
Ne kadar çok yorulmuþum,
Ne kadar çok kýrýlmýþým.
Avuçlarýmý dolduran cam kýrýklarý,
Ellerimi deðil,
Yüreðimi kanatýyor.
Oysa Eylül deðilmiydi bizi buluþturan,
Ellerin elimde gezdiðimiz günler,
Bir deniz kenarý,
Bir vapurun güvertesi,
Bir trenin bilmem kaçýncý vagonu deðilmiydi bizi birleþtiren.
Tozlu istasyon duraklarýna beklediklerimiz,
Simidin içine peynir koyup yediklerimiz,
Gözlerine bakarken soðuttuðum çaylar Eylülde deðilmiydi.
Tutamadýk deðil mi,
Bu aþkýn bir ucundan tutamadýk,
Uçurumda açan çiçeði avuçlarýmýza alamadýk.
Bak þimdi yoksun,
Ekimde bir garip oldu gönlümde.
Artýk hatýralarýn la yaþýyorum,
Resimlerin,
Ve gönderdiðin bir kaç mektup.
Oysa geleceðim demiþtin,
Bu özlem son bulacak demiþtin.
Gelmedin can.
Artýk dilimde eskilerden bir þarký var,
Ben seni unutmak için sevmedim diyor.
Ve sana yazdýðým bir kaç þiir.
Bir kadýný sevmek gibi.
Ve bilmediðin bir þey,
Özlenmek.
Seni özledim.
Bana bir mektup yaz deseydin,
Ýki kelime yazardým can,
Seni özledim derdim.
Þimdi gelecek Eylül ne kadarda uzakta,
Göçmen kuþlarýn dönüþü gibi.
Ve bana beklemek düþüyor.
Bardak da çayým soðusa da,
Rüzgarda bedenim üþüse de beklemek.
Seni beklemek.____Cengiz Yýlmaz/Þiir Baba/02/10/2015
Sosyal Medyada Paylaşın: