Temmuz ateþtendi, kavurdu gülleri Ah ! O dost bahçede þimdi hazan var.
Sen hiç böyle yapmazdýn Mýzrap dokunmuyor tellere,yüreðin suskun Konuþsana ne olursun Þarkýlar öksüz,notalar sancýr Udun sýrtýnda aðýr bir kambur Býrakarak böyle apansýz Nereye gidiþin?
Þimdi doðsun dursun güneþ kendi kendine Gidenlerin nefesi buzdan Isýnmayacak bir daha. Anladým ki ömür kýsa Uzun boyludur ayrýlýk.
Ýnsan gider naðmeler kalýr boþlukta.Yüreðinin sesiydi naðmeler bu besteyi yapan Atilla KARGÜN’ ü sevgi,minnet ve Rahmetle ve ona ita-fen yazdýðým bu þiirle anýyorum.
Þu kalbimde mühürlü Gözlerin bende saklý Hem yanar hem kanarým Rengi kýrmýzý aþkýn
Gel desem yollar uzak Kýyamam yorulursun Kal desem içim üþür Hadi bir yýldýz düþür
Hasretler yorgunuyum Sonbahar solgunuyum Hem bulut hem doluyum Gül bana güneþ doðsun.
Gel desem yollar uzak Kýyamam yorulursun Kal desem içim üþür Hadi bir yýldýz düþür.
Beste:Atilla Kargün Güfte Süreyya Þiþmanlar
Sosyal Medyada Paylaşın:
Süreyya ŞİŞMANLAR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.