Yârin omuzlarýndan savrulan Kýzýl bukleler gibi Dalgalanan þu bayrak, Yârin kaþlarý, gözleri gibi Bana öyle yakýn ki; Kimilerine olsa da ýrak... O kýzýl kut, O kýzýl servi… Altýnda, bir kabir! Kabirde, bir çýnar! Çýnardan, bin kere yetmiþ bin çýkar. Her çýkan erer kemale. Kemaller birleþir, Bir orman olur. Olur, zümrütten birer meþale… Ötelerin aydýnlandýðý bu yolda, Yeni fidanlar boy atar. Kimisi âlim olur, Kimisi it; Kimisi kalem olur, Kimisi de kibrit… Ve önce kibrit öder Ýhanetinin bedelini. Nerede yitirdi Bu millet umudunu? Nasýl geldi Ülke bu hale? Veli arayanlara, Mehdi bekleyenlere inat Can kurban Mustafa Kemal’e!.
Aziz Dolu Atabey Ankara - 2002
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aziz Dolu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.