Çok yorgun düþtü Son zamanlarda ruhum ve bedenim Oysa ben bu dünyada Sadece huzur ve mutluluk diledim. Biraz kendimle baþ baþa kalýp Geçmiþi sorgulamak istedim. . Bir tepenin eteðine çekilip, Yüzümü ýlýk esen rüzgara çevirdim. Gözlerimi kapadým, Sýrtýmý kurumuþ bir çýnar aðacýna yasladým. Düþündüm o an kendimce; Yeni baþtan baþlaya bilsem hayata diye. Birden Dile geldi kurumuþ çýnar aðacý. Dedi ki: ‘Mümkün olsaydý Sil baþtan yaþamak hayatý, Þikayet etmezdim Ne rüzgardan ne kýþtan Üzerime yuva yapan kuþlardan. Ya da yorgun yolcularýn Gövdeme yaslanmasýndan. Sýmsýký kök salardým topraða, Yemyeþil yapraklarýmla Selam dururdum hayata. Sen sen ol, hey yolcu! Piþmanlýklarla geçirme Geri kalan zamaný.’’ E. YAVUZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Emine Yavuz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.