Allah Dostlarına Kıymet Ver Oğul

Yürü hep, bu yolda kalsan da yalnýz,

Olacaktýr sana Mevla yar oðul.

Dalgalanýr sonsuza dek ay-yýldýz,

Baþ eðmezsen yýkýlmaz bu sur oðul.



Kurdun, kuþun tespihi hep elinde,

Dað kýyamda, deniz secde halinde,

Âlemdeki her þey kendi dilinde,

Mevla’yý çaðýrýr, Allah der oðul.



Hep hamleler yeþermeli gönlünde,

Resulün iþaret ettiði yönde,

Bugün dünden, yarýn bu günden önde,

Atasýný geçmelidir her oðul.



Dert görmez mazlumun elinden tutan,

Zulmün med vaktinde aðarýrmýþ tan,

Olmaz mý sanýrsýn köleden sultan,

Devran döner, kuzu kurdu yer oðul.



Nefret barýnmasýn gönül baðýnda,

Fenden uzak kalma bilgi çaðýnda,

Yürü müspet ilmin aydýnlýðýnda,

Dergâha, mektebe postu ser oðul.


Kimi yasa gelir, kimi bayrama,

Az da olsa mükemmeli var ama

Þu âlemde kusursuz kul arama,

Güllerin de dikenleri var oðul.



Huduttan ýrak tut ayakucunu,

Helal þeyler ile doldur hurcunu,

Öde çalýþana olan borcunu,

Kurumadan alnýndaki ter oðul.



Mazluma, maðdura daim arka çýk,

Zulmün kalesini ellerinle yýk,

Düþküne, öksüze eyle iyilik,

Allah dostlarýna kýymet ver oðul.



Yanýk Ozan, sessizlerin sesi ol,

Daðda bir çobanýn kulübesi ol,

Ahmet Yesevinin talebesi ol,

Okuyup da bir makama er oðul.

18 Mart 2007 / Akyazý
Muhammet AVCI

Sosyal Medyada Paylaşın: