Düş/müş işte...

Zindan gecenin içine süzülen
Mengene gibiydi gün
Aþk baldan tatlý zehirdi
Gözlerimle içiyordum
Hücrelerimi bile inletiyordu

Ki kulaðýnýzý duygularýma dayasaydýnýz
Alev alaz haykýran hücre sesi duyardýnýz

Belirsiz bir zaman diliminde
Savrulmanýn en diri haliyle
Hissedip dünün gelmeyeceðini
Sürünerek içimi kaplayan ruhumla
Gülüyordum

Yakýnlar ve cümle etraf bilmiyordu
Riyakardým 
Yüreðime aldýrmýyor
Rolümü oynuyordum
Kapý gibiydi yalan yaným
Devrilmez sapasaðlam

Ya yalanýn ötesi 
Kim görebildi ki
Eli dizleri yaralý kýz çocuðu
Düþ/müþ iþte
Kimsesizce...

20815aslý...
Sosyal Medyada Paylaşın: