durur! Tüm bir zaman Gülnihal’de demini alýr gönüller Sadabad’de bir cihan ki göçüp gitse de rüzgârýnda ilerlerim musikimizin aydýnlanýr gönlüm Dede Efendi ile ondan el alan bir gelenekle ve de
gönlümüzü dolduran o naðmeleri tüm benliðinde yaþatýr nesiller bir nefes olur taþ plaktan ezgiler bir nefes ki maziye meyleder de insan bir kâinat ezgisi uyanýr o dem
neler derim ben böyle bir çýnarýn gölgesinde boyumdan büyük laflar eder söyler dururum acizane yitip giden zamanlarýn izinde salýnýrým devirden devire.
L.T.
Sosyal Medyada Paylaşın:
levent taner Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.