bir eylül günü saçlarýmda kýrgýn nehirler rüzgarýn dudaðýnda kawa ruhlu bir sýzý sarý okyanusunda Mezopotamya’nýn tutuþturdu anýzlarý ve sardý her yeri yeþil alevler kibrin dehlizlerinde gri bir koku yeþilimsi irin sularýnda ürkek kurbaðalar
I
her güz bitimi düþ tacirlerine satýlýrken alýn teri gördüðü her Arabi kelimede dualar okurken babam anladým suyun ve sessizliðin kudretini burçak tarlalarýnýn sarý okyanusu kuruduðunda anladým toprak küsünce baðrýný delermiþ münzevi kentlerin asfaltlarýnda her yolculuk insanýn kendinden göçüymüþ fakat damarlarýmdan taþtýðýnda kan düþ’tüm ve kýrýldým mayhoþ bir nar gibi
nar çatladý ve içinde binlerce kýrmýzý içimden bir ülkenin kalbi fýþkýrdý kirletti kolalý beyaz gömleðimi kýrmýzý ve yeþil lekelerle kirletti ruhumu nar’ýn yalnýzlýðý göðsümün tunç bendini delip taþtý bedenden dýþarý göðsümden ayak uçlarýma serildi kent rüzgarlarý ölüþümü gözlerimde gördüm fakat kýlým kýpýrdamadý
II
yanýk buðday kokusuydu uzaklardan gelen zýlgýt sesleri ve geceleri hunharca seviþirdi kurbaðalar kurak dere yataklarýnda ben ise mülteci rüyalarda kazýyordum topraðýn baðrýný su yoktu umut yoktu ýþýk yok
III
devrik duruyor her sözcük dudaðýmda biliyorum az düþünülüp çok konuþulan bir yerde ’suskunluk’ ibadet sayýlmalý idrak edemediðim bir lisanla mý konuþuyor tabiat nedir bu üzerimdeki köhne yaþam belirtileri bakraç bakraç hüznü üzerime yaðdýran tanrý mý? yoksa ben miyim? hüzne kucak açan o saf tohum
bilmek istediðim bir þey daha var ki kekeme bir fýsýltýdýr o utanç verici yýlgýnlýk yýlký bir ömrün muþtusu güz müdür ? balçýk ateþle þekileniyorsa her Adem’in içinde bir þeytanlýk
yok mudur ?
IV
mor çatlaðýnda vedalar biriktiren dudaðým kangren çarmýhladým bileklerimi sessizliðe her uçurum bir intihar eþiðiyse þayet neden en güzel çiçekler uçurumlarda açar ve neden bozkýrlý kadýnlar ellerinde def bileklerinde beyaz çaput gülümserler ölüme damarýndan kaný çekildiðinde neden kötü kokar insan
anladým …
Barýþ Çiçek/ Eylül Kesiði Sosyal Medyada Paylaşın:
lirikyalı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.