kalbim duracak gibi
ben seni þiirlerin yazýlmadýðý yerde
hiç sesin çýkmadýðý bir huzur seherinde
bir nefesten nefese geçiþin her yerinde
iþte öyle severdim kalbim duracak gibi
hep seni görür idim gökte yerde mezarda
fýrýnda ve manavda çarþýda ve pazarda
mahallede sokakta aklým baþtan tozar da
ardýn sýra giderdim kalbim duracak gibi
o kara gözlerinle dalarken sonsuzluða
kahverengi gözlerin düþmezdi sensizliðe
yeþil gözlerin kovar iken her yönsüzlüðe
ben seni kucaklardým kalbim duracak gibi
hangi renge yorsaydým gözlerinin rengini
kýskanýrdý kendinden kendi bile dengini
seninle seyran ettim yedi dünya engini
ben seninle yaþardým kalbim duracak gibi
kimi gün esmer idin kimi gün bir sarýþýn
kumral olduðun zaman baþka idi duruþun
fermanýmdý gözlerin kirpiðin ile kaþýn
ben hep senden korkardým kalbim duracak gibi
ne dediysem sürmüþtün aþk çýkmazýna beni
cehennemdi deðdi mi tenime aþkýn teni
dünyevi bilemez ki eski nedir ne yeni
ne çok yar sevmiþ deme kalbi duracak gibi
ben bir kalp yalnýzýyým kalbim duracak gibi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.