Edemem
Var sayýn pazara bir tezgâh kurdum,
Þeytanlarý satýp, cin kâr edemem.
Müspetle menfiyi mizana vurdum,
Tevhidin dýþýnda, din kâr edemem.
Bize öðretilen hakikat budur,
Nasýl söylerim ki? Þu þöyle, þudur,
Beden ateþ, toprak, havadýr, sudur,
Bunun manasýný inkâr edemem.
Beþ manevi unsurla seslenmiþ isem,
Dokuz gýda ile beslenmiþ isem,
Muhammed Âliyle eþlenmiþ isem,
Allah yeter bana, tekrar edemem.
Yakýndan akýn var, gitmem öteye,
Kulaðým Hak derken Haktan küpeye,
Kalbim mutmaindir, yer yok þüpheye,
Tefekkürden baþka efkâr edemem,
Bir kez Allah dedim orada durdum,
Onunla müzeyyen þu gönül yurdum,
Zamaný, mekâný ben ona kurdum,
Arada edvar yok vardýr edemem.
Hükmü ilahiye evrendir kurban,
Yaralý bakýþla þahittir her an,
Sahte bir dükkâna yol vermez izan,
Dünyayý dost bilip, yârim edemem.
27.09.2015…Mustafa Yaralý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.