her şiir bilmecedir

Her þiir bilmecedir, çözmeye gayret ister,
Çözülen bilmeceler, sonuçta hayret ister.

Cümlelere gizlenmiþ, nice sýr, hece hece,
Bulunmayý beklerler, dizelerde öylece.

Çocukça oyun gibi, okuyanlar hep ebe.
Sanki bize der gibi, gel de beni ebele.

Kimi zaman kolayca, baþ harflerde görünür,
Bazense pek yamandýr, temsillere bürünür.

Bir bülbül avazýnda, güller için okunur,
Hasrettin çilesiyle, ilmek ilmek dokunur.

Gün gelir ele verir, þikâyetinde neyler,
Mesneviye döner de, aþký hikâyet eyler.

Süzülür yanaklardan, gönle akan yaþ gibi,
Sabýr olur basýlýr, baðrýmýza taþ gibi.

Mehtabýn aydýnlýðý, sarmalar ruhumuzu,
Aþikâr kýlmak için, þifrelenmiþ rumuzu.

Bir rüzgâr esintisi, fýsýldarken adýný,
Görür gibi olursun, sevdiðin o kadýný.

Kimi þair pek mahir, düþleri konuþturur,
Kimisi hayalperest, düþ peþinde koþturur.

Her þiir bilmecedir, çözmeye gönül ister,
Her gönülse gülþende, sevdiði bir gül ister.

Sosyal Medyada Paylaşın: