Bulut Sihirbazları
oynayanlar ve garip dar aðacý
bütün soluðuyla ümitsizliðin bittiði yerde
yeniden baþlayan o aðaçlarýn
yazlardan kaldýðýný biliyorduk
küçük ayaklarýmýzla tempo tutuyorduk geçmiþe
sonra rengarenk insanlar sarýyordu her yanýmýzý
domuzlarla balýklarýn suda oynaþmasý
leylek uçuran tedirgin adým
korkutarak bacalarýný sývazlýyordu göðün
o gündüz kalabalýklarýn içinde güldüm
kendimi anýmsayýp koydum kenara
sarý samanlarla seviþtiðimi duydum
baþka hiç bir þey gelmedi aklýma
bitmezmiþ gibi geliyordu
anlýk uykunun uyanýþýný ömür sanan bakýþlarým
yalvarýrým
sarýlanlara sarýlýrken veda ettiðim
hiç bir þeye inanmýyorum
beyaz atlar
göbekli köylüler ve bulut sihirbazlarý
kara kargalara bir þey söylemeyin
iliþmeyin
karamsarlýklarýný döksünler yüzümüze
bir þey söylemeyin
mutlu olmak için gülümseyin lütfen
aþkýn ucunu yakýp uyandýrdýk sonsuzu
bizi anlayamayanlarýn duraðýna vardýk
sezgilerle hançerlenmiþ o hayret
kime bakýyordunuz
lütfen söyleyin
yorulmuþ sevgilerimizin hiç mi hatýrý yok dudaðýnýzda.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.