Gün solgun sonbahar, yaðmur mevsimi
içimde sürgün deli baharlar ve yorgun
nedense yabancý her þey her yer ve sen
bu gökyüzü bu hava bu karanlýk gece
nerede bilmiyorum o eski sonbaharlar
Bir oyun mu gidiþin hey gamlý hazan
pencereden baktýðýmýzda görünmüyor ay
baktýkça uzaklaþýyor yýldýzlar aylar ve yýllar
hüzün basýyor taze güller ve menekþeler
üzüm zamanýnda sonbahar ve sarý yapraklar
Kaderin cilvesi bu az rahat edeceksin tamda
elem keder hastalýk yakalar yakaný
masal olur düþlerdeki yaþantý
adým adým gelir dönüþü olmayan yolun sonu
lacivert bir gece basar adamakýllý
parayla pulla alýnmaz gönül dediðin
Aðlamakla inlemekle silinmez ne kader ne keder
ruhuna çöl düþünce ömür gittikçe gider
ardýndan aðlayanla gülende biter
can canan dövünür bir güzel
Issýz daðlara akþamlar çöker
Kýrýk dökük anýlar kalýr geride
olmaz ilaç yokluða hiç bir çare
gelmez giden dünyadan bir daha
laleler sümbüller boynunu büker
umutsuz akþam çökünce kalbe
anýlar dökülüyor eski sonbaharlardan
yapraklar yerine ve ucuz mevsimlerde son istasyon!!
Nurten Ak Aygen
13.09.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.